ZEEWIEREN

Ongekende rijkdom aan voedingswaarde, komende uit de zee.
Zeewieren (plankton) zijn zeeplanten die, zoals bacteriën en schimmels, op een ingrijpende wijze het stofwisselingsproces beïnvloeden van het midden waarin ze leven.
De verscheidenheid van zeewieren is even groot als de verscheidenheid van de landplanten.
De kleur van de zeewieren varieert van groen aan de vloedlijn en in ondiep water tot bruin, paars of rood in het zwakke blauwgroene licht van de diepste vindplaatsen.
Als zeeplanten leven ze van in het zeewater opgeloste stoffen.
Ten overstaan van de landplanten hebben ze het voordeel in een midden te leven waarin het hen aan niets ontbreekt en waar zelfs de meest zeldzame stoffen in overvloed aanwezig zijn.
Hun wortels zijn slechts hechtorganen en worden niet voor de voedselopname gebruikt.
Sommige wieren bereiken een lengte van ± 80 meter.

1. Bestanddelen:

• Rijke bron van eiwitten.
  Koolhydraten.
  Vetten.
  Enzymen.
  Vitaminen A, B₁, B₂, B₃, B₁₂, C, D,  E, F, K.
  Minerale zouten: kalium, natrium, fosfor, calcium,
  magnesium, zwavel, chloor, mangaan, jodium, silicium.
  Spoorelementen: ijzer, koper, zink, kobalt, nikkel, strontium, mobyldeen, lood, tin, vanadium, broom, zilver, chroom, barium, boor, bismuth, antimoon, lithium.

2. Natuurlijke geneeskundige waarde van de zeewieren:

a. Algemeen:

• Versterkend.
  Remineraliserend.
  Aangewezen voor zwaarlijvigen die willen vermageren.

b. Aan te raden bij:

• Algemene verzwakking.
  Overspanning.
  Rachitis.
  Groeistoornissen.
  Onvoldoende werking van de schildklier.
  Onvoldoende werking van de alvleesklier.
  Kouwelijkheid.
  Aderverkalking.
  Voorkoming en behandeling van de hartaderverkalking.
  Slechte bloedcirculatie.
  Bloedarmoede.
  Te hoge bloeddruk.
  Te hoog cholesterolgehalte in het bloed.
  Reuma.
  Kropgezwellen.
  Tuberculose.
  Astma.
  Ontstoken klieren.
  Cellulitis (zwaarlijvigheid).